Συναισθηματική ρύθμιση – μέρος πρώτο – Πώς να μην τα παίρνουμε όλα προσωπικά

Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι εξίσου σημαντική με τον δείκτη ευφυίας μας. Μάλιστα, έρευνες έχουν δείξει πως στη σύγχρονη αγορά εργασίας, βαραίνει περισσότερο η συναισθηματική ωριμότητα του ατόμου παρά οι δεξιότητες του.

Στα επόμενα άρθρα μας λοιπόν θα κάνουμε focus στη συναισθηματική νοημοσύνη και στις μεθόδους με τις οποίες μπορούμε να την ενισχύσουμε. Σήμερα θα μιλήσουμε για μια σημαντική δεξιότητα μας, τη μείωση του βαθμού ευθιξίας μας ή αλλιώς….πώς να μην τα παίρνουμε όλα προσωπικά….

Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις που μας ιντριγκάρουν. Από την οδήγηση που κάποιος μας εξύβρισε αναίτια στο δρόμο, έως τη φίλη μας που ενώ ξέρει πως έχουμε σημαντικά νέα δεν είναι διαθέσιμη για να πάμε για ένα καφέ. Σε αυτές τις καταστάσεις νιώθουμε έντονα συναισθήματα ματαίωσης και μας κυριεύει ο θυμός. Είναι πιθανό να τσακωθούμε στο δρόμο, να χαλάσουμε τη σχέση με τη φίλη μας ή ακόμα και να δημιουργεί ένταση στη δουλειά μας και να οδηγηθούμε σε απόλυση ή παραίτηση. Νιώθουμε θυμωμένοι, προσβεβλημένοι, προδομένοι και φυσικά ρίχνουμε την ευθύνη στον άλλον που μας προκάλεσε αυτά τα συναισθήματα. Εδώ το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας είναι ένα : ΓΙΑΤΙ νιώθουμε έτσι. Η απάντηση είναι μία: πίσω από το γιατί κρύβεται το ΕΓΩ μας…Αυτό που συμβαίνει είναι ότι θίγεται ο εγωισμός μας και με το να πιστεύουμε ότι φταίει ο άλλος για τα συναισθήματα μας του δίνουμε δύναμη πάνω σε εμάς. Σταματώντας να δίνουμε χώρο στους άλλους για να μας ελέγξουν τη διάθεση μας, ουσιαστικά γινόμαστε πιο δυνατοί, στρέφουμε τη δύναμη μέσα μας. Για να το κάνουμε αυτό προτείνω δύο στρατηγικές:

  1. Δεν αφορά εμένα , η έκρηξη του άλλου ή η επίθεση που δέχτηκα ή η κακή συμπεριφορά δεν αφορά εμένα αλλά το βίωμα του άλλου. Ας κάνω παύση για μια στιγμή για να δω τι βιώνει ο άλλος που μου φέρθηκε με αυτόν τον τρόπο. Ας αντικαταστήσω την ενόχληση με κατανόηση. Μήπως περνάει μια δυσκολία αυτό το διάστημα και φέρεται άσχημα; μήπως ήταν απλά μια τυχαία συμπεριφορά; μήπως δεν ταιριάζουμε και δεν χρειάζεται να επιμένουμε μονομερώς; σε όλα αυτά τα μήπως η αιτία δεν είμαι εγώ, δεν αφορά εμένα. Το επαναλαμβάνω στον εαυτό μου, το αποδέχομαι και πάω παρακάτω χωρίς θυμό και νεύρα. Αν η στρατηγική αυτή δεν έχει αποτέλεσμα για εσάς, τότε προχωράμε στη δεύτερη πρόταση.
  2. Αφορά εμένα. Ρωτώ τον εαυτό μου γιατί η συμπεριφορά του άλλου με επηρεάζει τόσο πολύ; μήπως ξυπνά κάποια δική μου ανασφάλεια; μήπως αμφισβητώ τον εαυτό μου; μήπως στα προσβλητικά λόγια του άλλου ακούω κάποιες αλήθειες; Αυτό σημαίνει πως πρέπει να δουλέψω την αυτοπεποίθηση μου. Πιθανότατα κατά την παιδική μας ηλικία δεν πήραμε την απαραίτητη για τη σωστή ανάπτυξη επιβεβαίωση. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μεγαλώσουμε με ανασφάλειες και ελλιπή αυτοεκτίμηση. Δείξτε στον εαυτό σας ενσυναίσθηση και μιλήστε. Πείτε στους άλλους πώς σας έκαναν να νιώσετε με τη συμπεριφορά τους. Μην τους κατηγορείτε, απλώς εξηγήστε τους.

Δοκιμάστε αυτές τις μεθόδους και σε επόμενα άρθρα θα προτείνουμε και άλλες.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το γραφείο μας που βρίσκεται στην πλατεία των Θρακομακεδόνων, Ολυμπίων 2Α, 694 69 22 003.

Τ